Kocanızı keşfetmek için annesini iyi tanıyın

Oğlunuza, nezaketi, merhameti, vicdan sahibi olmayı, kibarlığı öğretin.

Kuşkusuz ki bir erkek çocuğun birinci aşkı, annesidir. Çocuğun annesine gösterdiği ilgiyi aşk sanması ve babasına reaksiyon göstermesi ise bu his durumunun doğal bir sonucudur. Bayan olsun, erkek olsun, kişilik temellerinin atıldığı 3-6 yaş ortası devir, gelişim psikolojisinde “oidipal dönem” olarak isimlendirilir ve insan hayatının en değerli ruhsal evresi olarak kabul edilir. Bireyin hayatı boyunca taşıyacağı tüm karakteristik yapısı, mizacı ve kişiliği, çok büyük oranda bu devirde şekillenir.

Erkek çocuğu, bu devirde annesine “sevgilisi” üzere davranmaya özenir ve annesini babasından kıskanır. Bir taraftan da kendisine rakip olarak gördüğü babasının, bu hisleri nedeniyle ona kızıp, onu cezalandıracağından korkar. Ne vakit ki bu dehşet, annesine duyduğu ilgiden baskın gelir, işte o andan itibaren, babasına olan sevgisi artar ve erkek çocuk baba modeli ile özdeşleşmeye başlar. Bu periyodun en bariz özelliklerinden birisi ise, erkek çocukların, annesinin, babasını çok sevdiğini gördüğünde, annesinin sevgisini kazanmak için, babaları üzere olmaya çalışmalarıdır.

Ebeveynlerin ortak müsamahası ile bu periyodu sağlıklı bir biçimde atlatabilmek çocuğun gelişimi açısından hayli değerlidir. Bu periyotta, bir erkek çocuk annesinin, oğlunun yanında, eşini sıklıkla övmesi ve onu çok sevip, ona çok bedel verdiğini tabir etmesi, en yanlışsız ve en sağlıklı tavır olacaktır. 

ANNE/OĞUL İLİŞKİSİ

Anneler ve kız çocuklarının, tıpkı cinsiyette oldukları için ortalarında sıcak ve samimi bir bağlantı kurmaları daha kolaydır. Fakat fizikî, duygusal ve ruhsal olarak kendilerinden çok farklı olan erkek çocukları, birden fazla vakit ilişkisel boyutta anneleri zorlar. Ve bu durum, yani anne/oğul ortasındaki bu çatışma süreci, binlerce yıldır üzerine baş yorduğumuz bayan erkek bağının temelini oluşturur aslına bakacak olursanız.

Maalesef günümüzde ülkemizin kimi bölgelerinde hala devam etmekte olan toplumsal cinsiyet ayrımcılığı, annenin erkek çocuğunu kayırarak ona düzgünlük ettiğini zannetmesine yol açmaktadır. Erkek çocuğuna verilmeyen her sorumluluk, aslında hem onun toplumsal ve duygusal gelişimi, hem de yardımlaşma ruhu için büyük bir dezavantaj oluşturur. Örneğin; doğup büyüdüğü konutunda, konut işleri konusunda sorumluluk verilmeyen erkek çocukların, ileride bu işlerin “kadın işi” olduğu konusunda ön yargılı bir erkek olmaları kaçınılmaz olacaktır.

Kadın ile erkek ortasında biyolojik ve ruhsal boyutta farklar olduğu, bilinen bir gerçektir. Fakat bu farklılıkları bir handikap yerine bir zenginlik olarak görebilmek ve bağları bu bakış açısıyla şekillendirmek, kişinin bakış açısı ve hüneriyle gerçek orantılıdır.

Bir annenin, oğlunu yetiştirirken beslendiği en büyük kaynak, geçmişindeki erkeklerle (babası, ağabeyi, eşi, eski erkek arkadaşı vb.) yaşadığı tecrübeler ve bu tecrübelerin, annenin üzerinde bıraktığı, olumlu / olumsuz izlerdir. 1900’lü yılların ortalarına hakikat Almanya’da yapılan bir araştırma sonucunda, annelerin erkek bebeklerine, kızlara oranla daha az ve daha kısa cümlelerle konuştuğunu tespit edilmiştir. Meğer ki bilhassa erkek çocuklarda öz itimat gelişimi için ona ne kadar sevildiğinin, ne kadar kusursuz olduğunun sıkça söylenmesi büyük değer taşımaktadır. Ayrıyeten unutulmaması gereken bir öteki konu ise, erkek çocukların da kızlar üzere şefkate muhtaçlığı olduğudur.

Erkek çocukları belirli yaş devirlerinde anneden uzaklaşmak isteyebilirler. Annelerin, alınganlık göstermeden buna hürmet göstermeleri, lakin çocuklarını gözlemlemeye devam ederek, çocukları sahiden şefkate muhtaçlık duydukları vakit bu muhtaçlığı karşılayabilir olmaları çok değerlidir. Hatta bu son tespitin, ömür uzunluğu sürecek bir işbirliği olduğunu bilmek, erkeklerin hiç farkında olmasalar da, sağlıklı bir iç huzuruna sahip olmalarını sağlayan en kıymetli faktörlerden bir adedidir.

Oğlunuza, nezaketi, merhameti, vicdan sahibi olmayı, yardımseverliği, iş paylaşımını, sorumluluk sahibi olmayı ve kibarlığı öğretip, ona, bu faziletlere sahip olduğu için teşekkür edip, iltifat etmeyi ihmal etmeyin. Unutmayın ki; şayet anneler, sahip olmayı düşledikleri ülkü eşi örnek alarak, oğullarını yetiştirmeyi tercih ederlerse, kızları çok daha keyifli evlilikler yapacak ve kadın/erkek bağlantıları çok daha sağlıklı olacaktır.