Kendine iyi davran

Bu şiiri kendine sevgi ve şefkatle yaklaşamayan,mükemmeliyetçi ,kontrolcü, dertli bireylere ithafen yazdım. Bu şiir kendine uygun davranmaya çalışan hatta bu şiiri okuduktan sonra hayatında bir değişiklik arz edenlere armağanım olsun.Okuduktan sonra değişim sağlayanlarınız olursa dönüt bekliyor olacağım ona nazaran.
 

Ya daima ya hiçler yüzünden kaybetmedik mi
Ya siyah ya beyaz demelerimizden
Bu kadar katılık niçin ki
Nedir  bu kendine şefkatsiz davranışın
Geçmişten öğrendiğin his yüklerini bırakma vakti gelmedi mi
Sen kendin olmamakla verdiğin gayretten yorulmadın mı
Sen kendine şefkatle bakabilmeyi ihmal etmedin mi
Neydi ki bu kendinde aradığın
Hangi savaştı bu içinde yaşayıp da kendine anlatamadığın
 

Geçmiş yaşandı ve bitti
Gelecekte neyin beklediği aşikâr değil
Ne bu gelecekle telaş duymaların
Bırak kendini ırmağın akışına
Yaratanın yarattığı güneş bir gün bile ben doğmam demezken
Ay parlaklık vermem demezken
Gece karanlıktan vazgeçmezken
Gündüz aydınlıktan vazgeçmezken

Doğadaki her şey kendi üzerine düşeni yaparken ve bundan şikayet etmezken
Nedir bu mükemmeliyetçilik
Bu naciz vücudun elbette bir gün gidecek
Nedir bu kendinle inadın

Bırak beynindeki kanıları akışına
Durdurmak mümkün mü hiç
Bir saat üzere alarm kurmayı bırak
Denetimlerinin dengesizliğine kaptırma kendini
Hayatın şimdisine bak
Geçmişinden ders al ki geleceğe umutla bak

Velhasıl kendi benliğinde kendi içine kendine dön bir bak
Aklındaki senle mi yoksa gerçekte olmak istediğin sen ile mi olmak istersin
Gerçekte olmak istediğin senle yüzleş zira yüzleştiğin an göreceksin kaybettiğin seni güzel ki buldum deyişinle.