Gülümsemenin büyüsü
11 yaşındaki Howard, fakir bir ailenin çocuğuydu. Okul masraflarını karşılamak için kapı kapı dolaşarak annesinin yaptığı çörekleri satıyordu. O gün, yalnızca 3 tane çörek satabilmiş ve dondurucu soğuktan ötürü hayli da üşümüştü. Bahçesini kırmızı çitlerin çevirdiği tek katlı sevecen konutun kapısını çaldı çekinerek. Kapıyı açan şirin genç bayan yüzünde kocaman bir gülümsemeyle selamladı Howard’ı.
İçten bir gülümsemenin insanı bu kadar etkileyebileceğini hiç düşünmemişti küçük çocuk. “Merhaba” diyebildi kekeleyerek. “Çörek almak ister misiniz?”
Bayan Kathy, üşümüş olabileceğini düşünerek kocaman bir bardak süt getirdi ona. Çocuk sütü yavaş yavaş içine sindirerek içtikten sonra “Çok teşekkür ederim, borcum ne kadar?”diye sordu. Fakat bir taraftan da genç bayanın, içtiği sıcak sütten çok daha fazla içini ısıtan gülümsemesinden kendisini alamıyordu. “Borcun yok.” dedi gözlerinin içi gülerek genç bayan. Ve devam etti; “Annem, gösterdiğimiz güleryüz ve nezaket karşılığı olarak asla bir bedel ödenmesini beklemememizi öğretti bize.” Sepette kalan 13 tane çöreğin hepsini satın alabilecek ölçüdeki parayı yavaşça çocuğun cebine koyarken “Çöreklerin çok hoş görünüyor. İçeride uyuyan kızım için bir tane alıyorum müsaadenle.” dedi yüzündeki birebir tebessüm dolu tabirle. Teşekkür ederek meskenin önünden ayrılan Howard Kelly gözlerinin önünden gitmeyen gülümsemesi ile çok uzun müddet unutmadı genç bayanı.
Yıllar sonra Bayan Kathy çok seçkin rastlanan bir hastalığa yakalanmıştı. Kasabadaki hekimler çaresiz kalınca, hastalığı ile ilgili araştırmalar yapılması için onu kentin en büyük hastanesine gönderdiler. Dr. Howard Kelly, konsültasyon yapması için çağrıldığı hastanın hangi kasabadan geldiğini duyunca heyecanlandı. Artık genç olmasa da yıllar evvel kendisine sevgiyle yaklaşan bayanı ve bilhassa yüzündeki gülümsemeyi birinci gördüğü anda tanımıştı. Hiçbir şey hissettirmeden onun hayatını kurtarmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Uzun süren bir tedavi sürecinden sonra Bayan Kathy sıhhatine kavuştu.
Dr. Howard Kelly, denetlemesi için önüne getirilen faturaya şöyle bir baktı ve üzerine bir şeyler yazarak zarfın içine koydu. Odasına gönderilen zarfı, elleri titreyerek aldı eline Bayan Kathy. Açmaya korkuyordu… Hastane faturasını asla ödeyemeyeceğini ve geri kalan ömrü boyunca bu faturayı ödemek için ıstırap çekeceğini biliyordu. Sonunda zarfı açtı ve faturaya iliştirilmiş bir not dikkatini çekti. Kâğıtta şunlar yazılıydı:”Hastane masraflarının tamamı, içten bir gülümseme karşılığında ödenmiştir.”
Eminim daha evvel de bir yerlerde karşılaşmışsınızdır bu öykü ile. Gerçekte de bu türlü değil midir hayat? Bize içten ve samimi bir gülümseme ile bakmış bir yüzü hangimiz unutabiliriz? Canımız sıkkın olduğunda “keşke” diye başlayan cümleler ile yanı başımızda olmalarını istediklerimiz, daima içten gülümsemeleriyle gözümüzün önüne gelen dostlarımız değil midir?
İnsanların sizi yeterli karşılamalarını istiyorsanız, sizin de onları uygun karşılamanız gerekir. En güzel karşılama ise, içten ve samimi bir gülümsemeyle başlar. Hareketlerin hisleri takip ettiği görülür. Ancak gerçekte hareket ve hisler birliktedir. İrademizin kontrolü altında bulunan hareketlerimiz sonucunda, irademizin kontrolü altında bulunmayan hislerimiz ortaya çıkar. İşte bundan dolayıdır ki; sevincimizin kaybolduğu vakit sevinçli davranabilmek için efor sarf etmek her şeyi halledecektir. Unutmayın ki şuurunuz her vakit emrinizdedir. Kâfi ki ona hakikat talimatları vermeyi bilin.
Kırmızı bir fil düşünmeyin! Gözünüzün önüne kırmızı bir fil getirmeyin! Nasıl? Sizlere yapmamanızı söylediğim halde bu satırları okuyan herkesin gözünün önünde kırmızı bir fil belirdi o denli değil mi? Şuurunuz aklınızdan geçenlerle yol alır. Şayet siz “gülümseme” olgusunu yeteri yoğunlukta aklınıza getirseniz, emin olun gülümsemeden edemezsiniz. Dünyada herkes memnun olmak ister ve memnunluk arar. Bunun en gerçekçi yolu kanılarımızı denetim etmektir. Zira memnunluk dış etkenlere bağlı değil, asıl, iç dünyamızla alakalıdır. Sizi keyifli eden şey ne olduğunuz, nerede bulunduğunuz yahut ne iş yaptığınıza bağlı değildir. Sizin bunlar hakkındaki fikirlerinize bağlıdır.
Yüzünüzde o denli bir tabir ile gülümsemelisiniz ki, etrafınızdaki beşerler yalnızca bu sıcak ve sevgi dolu gülümsemeniz için size yaklaşsınlar.
Hatta o denli bir sözle gülümseyin ki, beşerler bu gülümsemeye aşık olsunlar. Unutmayın ki, gülümsemenize aşık ettiğiniz birisi, sizin için çok şeyi göze alabilir…
Anlatmak istediğim şeyin özeti şu aslında; hayatı, kimi kıymetlerin ve sizin farkınıza varamayacak kadar süratli yaşayanlara tebessüm ediniz. Zira gülümsemeye en çok muhtaç olan kişi, diğerlerine verecek tebessümü olmayan kimsedir.
Bol bol gülümseyebildiğiniz, sağlıklı günler dilerim.