“hustle culture” ve tükenmişlik

1. Muvaffakiyetin Yeni Tarifi: Daima Çalışmak

Hustle kültürü bireylere, kıymetin sırf üretimle ölçüldüğü bir ömür modeli dayatır. Bu kültürde durmak, dinlenmek ya da yavaşlamak zayıflık olarak algılanır. Birey, sadece yapabildikleri kadar pahalı olduğunu düşünmeye başlar ve bu da öz-değer algısının fonksiyonellik üzerinden şekillenmesine yol açar.

2. Tükenmişlik Sendromu: Görünmeyen Çöküş

Sürekli performans baskısı altında yaşamak, vakitle tükenmişlik sendromunu tetikler. Bu durum, güç düşüklüğü, motivasyon kaybı, duyarsızlaşma ve hatta depresyonla sonuçlanabilir. Lakin hustle kültüründe bu belirtiler ‘zayıflık’ olarak görülür ve birçok vakit birey bu hislerini bastırmak zorunda kalır.

3. Kimlik ve Varoluşsal Sorgulama

Hustle kültürü bireyin içsel kimliği ile dışsal muvaffakiyetleri ortasındaki farkı bulanıklaştırır. Kişi, ne olduğu değil, ne başardığıyla tanımlanır. Bu da uzun vadede varoluşsal boşluk hissine ve anlamsızlık hissine neden olur. Meslek muvaffakiyetinin şahsî memnunluğu garanti etmediği anlaşılınca, birey bir kimlik kriziyle karşılaşabilir.

4. Yavaşlamanın Ruhsal Gücü

Hustle kültürüne karşı sağlıklı bir duruş geliştirmek, yavaşlamayı bir tehdit değil, bir düzgünleşme süreci olarak görmekten geçer. Şuurlu farkındalık, tabiat ile temas, kendine vakit ayırma ve hedeflerin yine tanımlanması tükenmişlikle baş etmede değerli araçlardır. Ruhsal iyilik üretkenlikten değil, istikrar kurabilmekten geçer.

Sonuç

Hustle kültürü, bireyin daima hareket halinde olması gerektiğini fısıldayan bir sistemdir. Lakin gerçek ruhsal muvaffakiyet; kendine temas edebilmek, yavaşlayabilmek ve ömürle tekrar bağ kurabilmektir. Tükenmişliğe giden bu yolda, durmak bazen en güçlü ilerlemedir.

Hazırlayan: Uzman Psikolog Mustafa Cem Oğuz