Aşk mı, algoritma mı?

1. Aşkın Dönüşümü ve Dijital Seçicilik

Flört uygulamaları bireylere daha evvel mümkün olmayan kadar çok seçenek sunar. Bu çeşitlilik, aşkın bir ‘keşif’ olmasından çıkıp bir ‘seçim’ haline gelmesine neden olur. Algoritmalar sayesinde beğenilere, ilgi alanlarına ve yakınlığa nazaran önerilen bireylerle eşleşen birey, ilişkisel sezgilerini yitirerek dışsal kriterlere bağımlı hale gelebilir. Bu da bağ kurmayı mekanikleştirir.

2. Algoritmalar ve Bağlanma Stilleri

Dijital ortamlar, bilhassa kaçıngan bağlanma tarzına sahip bireyler için hayli ‘güvenli’ bir taban sunar. Fizikî temasın ve duygusal yoğunluğun geciktirildiği bu alanlarda bağlanma yüzeysel kalabilir. Öte yandan, korkulu bağlanan bireyler, eşleşmelere yüksek mana yükleyerek ülkü partner arayışını takıntıya dönüştürebilir. Bu da duygusal iniş çıkışları artırır.

3. Romantizmin Yerini Alan Rasyonalite

Algoritmalar aracılığıyla eşleşmelerin sağlanması, duygusal süreçleri rasyonelleştirme eğilimini artırır. Ahenk, istatistiksel bilgilere dayandırılırken; aşkın sürpriz, tutku ve belirsizlik üzere insani istikametleri art plana atılır. Bu da romantik ilginin büyüsünü zedeleyebilir.

4. Dijital Aşkın Ruhsal Sonuçları

Dijital flörtleşme, bireyin kendini ‘pazarlama’ baskısını artırırken; red, hayal kırıklığı ve terk edilme üzere hislere daha sık maruz kalmasına neden olabilir. Bu da özsaygı meselelerini tetikleyebilir. Ayrıyeten, alakalarda tüketim kültürü tesiriyle daima ‘daha iyisi’ arayışı da bağlanmayı zorlaştırır.

Sonuç

Aşk ve algoritmalar ortasındaki dengeyi kurmak, günümüz bireyinin yeni imtihanıdır. Dijital araçlar alaka kurmaya yardımcı olabilir; fakat gerçek bağ, algoritmaların değil, hislerin derinliğinde oluşur. Teknolojiyi araç olarak kullanırken insan kalabilmek, sağlıklı bağlantıların temelidir.

Hazırlayan: Uzman Psikolog Mustafa Cem Oğuz