Yeme davranışı sadece fizikî açlıkla değil; duygusal gereksinimler, bastırılan hisler ve vücutla kurulan bağla iç içedir. Aç olmadan yeme, acıktığını fark etmeme, yedikten sonra suçluluk duyma üzere tecrübeler sadece irade sorunu değildir. Yeme bozukluğu, birden fazla vakit denetim, utanç, değersizlik üzere hislerle şekillenen karmaşık bir içsel süreçtir. ACT yaklaşımıyla bu süreçte gaye; neyi, ne kadar yediğini denetim etmekten çok, bu davranışlara eşlik eden içsel tecrübelere alan açmak ve pahalar doğrultusunda yeni bir taraf çizebilmektir. Terapi, bu karmaşık ilgilere yargısızca bakmak ve kendinle yeni bir temas kurmak için bir alan sunar.
Yeme davranışı sırf fizikî açlıkla değil; duygusal muhtaçlıklar, bastırılan hisler ve vücutla kurulan bağlantıyla iç içedir. Aç olmadan yeme, acıktığını fark etmeme, yedikten sonra suçluluk duyma üzere tecrübeler sadece irade sorunu değildir. Yeme bozukluğu, birçok vakit denetim, utanç, değersizlik üzere hislerle şekillenen karmaşık bir içsel süreçtir. ACT yaklaşımıyla bu süreçte emel; neyi, ne kadar yediğini denetim etmekten çok, bu davranışlara eşlik eden içsel tecrübelere alan açmak ve pahalar doğrultusunda yeni bir istikamet çizebilmektir. Terapi, bu karmaşık münasebetlere yargısızca bakmak ve kendinle yeni bir temas kurmak için bir alan sunar.
Bugün, insanların gerçek ve kalıcı bir halde kilo vermesini engelleyen çöp inançları ele alacağız. Gerilimle gelen süreksiz motivasyonla değil, gerilimle gelen iştahsızlıkla kilo kaybı da değil.