Bipolar bozuklukla çalışan terapistler ve ruh sıhhati profesyonelleri için, birtakım durumları dolaylı ve metaforik bir lisanla tabir etmek danışanın içgörüsünü artırabilir. Bu dokümanda, bipolar bozukluğa dair terapötik çalışmalarda kullanılabilecek birtakım ‘şifreli’ yani dolaylı ve metaforik tabirler sunulmaktadır.
“Terapiye gereksinimim var mı?” sorusu, birden fazla vakit net bir yanıtla değil, belirsizlikle birlikte gelir. Günlük ömür sürdüğü hâlde mana kaybı, duygusal tepkisizlik, alakalarda tekrar eden döngüler üzere tecrübeler kişiyi terapiye yöneltebilir. Terapi, sırf büyük kriz anlarında değil, ömürle tekrar bağ kurma gereksiniminde da başvurulabilecek bir süreçtir. ACT yaklaşımında emel, hisleri bastırmak değil; onlarla yeni bir münasebet kurarak, pahalar doğrultusunda ilerlemektir. Hazır hissetmeyi beklemeden başlanan bu süreç, kişinin kendine daha açık ve dürüst bir formda bakmasına alan tanır.
“Ayrılmalı mıyım?” yoksa “Devam mı etmeliyim?” Sizin de vakit zaman bağlantınızla ilgili başınız karışıyor olabilir. İşte bu noktada gözden geçirmeniz gereken üç farklı seçenek var. Birincisi “Evet seni seviyorum benim sevgim çok fazla ancak bu bana yaptığın olumsuz davranışları görmezden geleceğim manasına gelmiyor. Bu kadar acı çekmenin bedelini ödemek istemiyorum.” diyerek ayrılmak. İkincisi “Evet seni seviyorum ve anlıyorum senin çok fazla travman var.
Psikoterapi, kendimizi daha âlâ tanımak ve sıkıntı vakitlerde daha güçlü olabilmek için başvurabileceğimiz tesirli bir seyahattir. Terapist, bize sihirli tahliller sunmasa da empati ve kapalılıkla yönlendiren bir rehberdir. Terapi süreci, sabır, açık irtibat ve dürüstlük gerektirir. Her bireyin muhtaçlıkları farklı olduğu için terapist, bireye özel yaklaşımlar sunar. Terapinin gayesi, duygusal ve zihinsel sıhhati düzgünleştirmek, geçmişin gölgelerinden arınmak ve kendimizi daha yeterli anlamaktır. Bu süreçte dikkat edilmesi gereken en değerli şey, terapiyi bir keşif süreci olarak görmek ve kendine güvenmektir.