Kurma

Bağlanma, bireyin erken devir bakım verenleriyle kurduğu alaka biçiminin, sonraki tüm toplumsal ve duygusal bağlarına yansıyan temel bir ruhsal gereksinimdir. İnançlı bağlanma; kişinin hem kendisine hem de diğerlerine inanç duymasını, muhtaçlık duyduğunda dayanak alabileceğine inanmasını sağlar. Lakin her birey inançlı bağlanma geliştiremez. Bilhassa kaçıngan, telaşlı yahut sistemsiz bağlanma tarzları geliştiren bireyler, yetişkinlikte bağlarda zorluklar yaşayabilir. Bu bağlanma biçiminden inançlı bağlanmaya geçiş ise mümkündür ve ekseriyetle terapiyle desteklenir.