İniş çıkışlarına, bütün aksiliklerine rağmen yaşamaktan vazgeçemiyoruz. Ömürde hasretlerimize tümüyle kavuşamasak ve her şeyden bıksak da yaşamaktan bıkmıyoruz. Gerçek ömür birçok sefer parlaklığını yitirse de bunu vakit zaman hayal gücünün cilasıyla tazelemek gereğini duyuyoruz. İnsanın ömrü bir bakıma onun hayalidir; demez miyiz insan hayal ettiği surece yaşar diye. Hayatı hangi servetle kıyaslayabiliriz? Yalnız kâr ziyana nazaran hayatın hesabını çıkarabilir miyiz? Hayatın bir mantığı olduğundan kelam edebilir miyiz? Aslında o hiçbir hayal gücünün bile öngöremeyeceği zenginliklerle yüklüdür; süreksiz olduğu için de kıymetlidir. Her insan ömrünün kalitesi onun yapıp ettiklerinin bir toplamıdır.