Gerçek
Son yıllarda terapist koltuğuna oturan birçok danışan, hislerini anlatırken şunları söylüyor: “Her şey yolunda lakin yeniden de keyifli değilim.” “Mutluyum demeliyim zira şikâyet edecek bir şeyim yok.” “Bu kadar şeye karşın hâlâ karamsar olmak ayıp üzere.” Çağdaş toplumda, bilhassa toplumsal medya tesiriyle yayılan bir ruhsal salgın var: Âlâ hissetme zaruriliği. Ve bu mecburilik, anksiyete, tükenmişlik ve değersizlik hislerini sessizce besliyor.
İnsanın ruhsal yapısının en karmaşık taraflarından biri, dış dünyaya yansıttığı imaj ile içsel dünyasında sakladığı gerçeklik ortasındaki uçurumu anlamaktır. Bu iki dünya, bir yanda toplumsal kabul arayışı, öbür yanda ise bilinçaltına itilmiş dehşetler, dilekler ve baskılar ortasında sıkışıp kalır. Carl Jung’un belirttiği üzere, “İnsanın göstermeye çalıştığı şeyle gizlemeye çalıştığı şey ortasında sıkı bir bağ vardır.” Bu bağ, insanın şuurlu ve şuur dışı ortasındaki etkileşimi, toplumsal maskeler ve içsel gerçeklikler ortasındaki çelişkileri anlamanın anahtarıdır.
Depremzedelerin çoğunluğu acılı,endişeli,öfkeli ve çökmüş durumdaydı. Şaşkınlık yerini hayatta kalanlar için çabaya bıraktı.