Çocuk

Hudut Koymak Nedir, Ne Değildir? Hudut koymak; çocuğu kısıtlamak, cezalandırmak ya da baskılamak değil, inançlı bir çerçeve sunmaktır. Çocuklar sonlar sayesinde neyin kabul edilebilir, neyin kabul edilemez olduğunu öğrenir. Bu hudutlar, çocuğun ruhsal gelişimi ve toplumsal münasebetleri açısından bir rehber fonksiyonu görür.

Pedagoji Nedir? Pedagoji, çocukların eğitimi, gelişimi ve ruhsal sıhhatiyle ilgilenen bilim koludur. Kökeni Yunanca ‘paidagogos’ sözüne dayanır ve ‘çocuğu yönlendiren’ manasına gelir. Çağdaş pedagojide ise yalnızca akademik bilgi transferi değil, çocuğun toplumsal, duygusal ve ahlaki gelişimi de kıymet taşır. Her çocuğun kişiselliğine hürmet duyan ve gelişimini destekleyen pedagojik yaklaşımlar, toplumsal refahın temelidir.

İnsan ilgileri, bireyin çocukluk devrinde oluşturduğu bağlanma örüntülerinden bağımsız değildir. Bağlanma kuramına nazaran, bireyin çocukken bakıcısıyla kurduğu ilgi, romantik ilgiler de dahil olmak üzere, ömür uzunluğu kurulan bağların birçoklarında tekrarlanır (Bowlby, 1969). Münasebetiyle telaşlı bağlanma tarzı, bireyin duygusal yakınlık için duyduğu güçlü dilek ve reddedilme korkusunu söz eder. Bu şahıslar bağlarında reddedilme, bedelsiz görülme yahut terk edilme korkusu yaşarlar. Bu kaygılar uzun vadede kişinin bağlantı kalitesini, özsaygısını ve dayanıklılığını mahvedebilir.

Hiçbir ebeveyn çocuğunun zorbalık yaptığını duymak istemez. Zorbalık berbat çocuk işi değil birden fazla vakit duygusal muhtaçlık temelli bir davranıştır.

Birçok aile, çocuklarına fizikî güvenlik, eğitim ya da maddi imkanlar sağladığında yeterli bir ebeveynlik yaptığını düşünür. Meğer duygusal gereksinimlerin karşılanmadığı bir konutta büyüyen çocuklar, içsel bir yalnızlıkla yaşlanır. Duygusal ihmal; ne bağırmaktır, ne fizikî şiddet… En çok da “hiçbir şey olmamış üzere davranmaktır.” Bu yazıda, aile içinde görünmeyen fakat en derin izleri bırakan duygusal ihmali konuşacağız.

Yetersizlik Duygusu Nedir? Yetersizlik Hissinden Kurtulmak İçin Neler Yapmak Gerekir? Yetersizlik duygusu insanın hayatını bloke eden hislerden biridir ve kişinin hem toplumsal hem de profesyonel hayatında mutsuzluğun kaynaklarındandır. Pekala yetersizlik duygusu nedir? Psikolojideki tarifine nazaran, kişinin gözle görülen, ispat edilebilecek tüm kabiliyet ve yeterliliklerine karşın bunları kendisinin fark edememesi ve sahip olduğu bu olumlu özellikleri reddetmesi, kendisini gereğince uygun ve başarılı hissetmemesi durumuna yetersizlik duygusu denmektedir. Yetersizlik duygusu yaşayan kişi, “Ben bu işte başarılıyım”, “Bu bağlantıda iyiyim” diye kendine itiraflarda bulunamaz; yaptıklarından, başarılarından, elde ettiklerinden bir türlü memnunluk duymaz ve daima kendisini eksik hisseder. Yetersizlik duygusu yaşayan kişi vakit zaman yahut sıklıkla kendisini diğerleriyle kıyaslarken ve başkasından daha aşağı görürken bulur. Kıyas yapılan şeyler maddi yahut manevi olabilir. Bazen başkasının maddi gücü, p

Çocuklarda palavra söyleme davranışı Çocukların iki yaşına doğru konuşmaya başlamalarıyla palavrası değerlendirmek mümkün hale gelince; palavra söyleme davranışının erken yaslardaki gelişimi ve çocuklarına hangi nedenlerle palavra söylediklerine bağlı. Çocuklarda erken periyotta görülen ve kendi menfaatlerini gözetme gayesiyle söyledikleri palavraların daha çok zihinsel durumlara yönelik anlayışla birlikte ortaya çıktığı gözlenmektedir. 3 yaşından itibaren anne babanı tavırları çocuğun yaptığı şeyleri gizleme ya da anlatmama üzere durumlarla görülebilir. Çocuklar daha çok bu yaşlarda kendi isteklerini ön planda fiyatlar gelişim periyodunun de tesiriyle. Ebeveynlerin çocuğa yaklaşımı palavranın ilerleyen süreç de çocuğun benliğiyle bütünleşebilir.3 yaş da söylenen palavra davranışı daha masumane kalmaktadır. Ama çocuğun bu süreç de palavra davranışın altındaki sebepler daha kıymetlidir. Bu süreç de bedeller eğitimi 3 yaş da evvel ailede sonra anaokulu periyoduyla başlar. Kıymetler sosyal-duygusal tarafta

Hislerin farkında olmak Hisleri yönetebilmek, Diğerlerinin hislerine hürmet duymak, Sağlıklı bağlantılar kurmak, duygusal zekanın temel taşlarıdır. Ebeveynlerin sabırlı, anlayışlı ve etkin iştirakli yaklaşımlarıyla çocuklarda güçlü bir duygusal zeka gelişimi sağlanabilir.

Kimi çocuklar birden içine kapanır. Evvelden severek gittiği okula artık gitmek istemez. Sabahları karın ağrısıyla uyanır. Sınıfta sessizleşir, teneffüslerde yalnız dolaşır. Anne babalar bu değişimi birinci fark ettiklerinde birden fazla vakit anlamlandıramaz. Tahminen meskende bir sorun vardır, tahminen gelişimsel bir dönemeçtir… derken gerçek çok geçmeden ortaya çıkar: Zorbalık. Okullarda yaşanan zorbalık, bir çocuğun ruhunda sessiz lakin derin yaralar açabilir. Bu yaralar, birden fazla vakit görünmezdir. Zira çocuk anlatmaz. Anlatamaz. Utanır, korkar, dışlanmaktan çekinir. Bu noktada devreye oyun girer. Zira oyun, çocuklar için yalnızca cümbüş değil; birebir vakitte tabir, baş etme ve düzgünleşme alanıdır. Bu yazıda, okul zorbalığına maruz kalan çocukların iç dünyasına ışık tutmaya çalışacağım. Oyun terapisinin bu çocuklar için nasıl bir gözetici alan yarattığını, nasıl bir şifa kapısı sunduğunu paylaşacağım.

Çocuklu aileler için boşanmak daha zorlayıcı olabilmektedir. Ebeveynlerin ortasındaki çatışma çocuğu olumsuz istikamette etkileyebilmektedir. Ebeveynin yeni hayat sisteminde yaşadığı zorluklar çocuklara da yansır.