Dijital teknolojilerin ağır kullanımı, genç yetişkinler ortasında dijital bağımlılık riskini artırmıştır. Bu çalışma, dijital bağımlılığın ruhsal ve toplumsal tesirlerini bütüncül bir bakış açısıyla ele almakta; bağımlılığı tetikleyen kişisel ve çevresel faktörleri tartışmakta ve mümkün tedbire stratejilerine odaklanmaktadır. Bulgular, dijital bağımlılığın depresyon, tasa, yalnızlık ve akademik başarısızlık üzere sonuçlara yol açtığını; tıpkı vakitte aile ve arkadaşlık alakalarını zayıflattığını göstermektedir. Dijital bağımlılığın önlenebilmesi için psiko-eğitimsel programlar, dijital okuryazarlık eğitimi ve toplumsal takviye sistemlerinin güçlendirilmesi önerilmektedir.