Transfer ve karşı-aktarım, terapinin temelini oluşturan bilinçdışı ilişkisel dinamiklerdir. Transfer, danışanın geçmişteki değerli münasebet figürlerine dair his ve beklentilerini terapiste yansıtmasıyken; karşı-aktarım, terapistin danışana verdiği bilinçdışı duygusal yanıtlardır. Freud ve Racker üzere kıymetli psikanalistlerin de vurguladığı bu dinamikler, terapi odasını inançlı bir “laboratuvar”a dönüştürerek danışanın geçmişteki fonksiyonsuz bağ örüntülerini anlamasına ve daha sağlıklı, otantik bağlar kurmasına imkan tanır.
Kuşaklararası transfer, bireyin yaşamadığı lakin evvelki kuşakların deneyimlediği travmatik, bastırılmış yahut çözümlenmemiş duygusal içeriklerin bilinçdışı yollarla sonraki nesillere geçmesini tabir eder. Aile sisteminde tekrar eden kalıplar, isimler, yazgı benzerlikleri ve bağ stilleri bu transferin görünür örnekleri olabilir. Terapide bu transferleri fark etmek, bireyin kendi ömrünü farklılaştırabilmesi açısından kıymetlidir.